Twee nul

Ja, nog een paar dagen, dan is het twee-nul-twee-nul, het begin van het derde decennium in de 21e eeuw. Ook het jaar waarin ik zestig word en er vast en zeker veel gaat gebeuren. Sommige gebeurtenissen heb ik nu al in mijn hoofd, met name hele fijne gebeurtenissen, waaronder dus ook mijn 60e verjaardag.

Afgelopen weken was ik in mijn hoofd veel bezig met die toekomst, wat ga ik allemaal in Spanje doen en hoeveel zal ik in Nederland zijn?
Zal ik mijn oude hobby fotograferen weer oppakken, ga ik een wandelclubje beginnen, word ik de lokale klusjesman of ..................

En daar was opeens dat idee, het ontstond tijdens de gesprekken die ik met Lonneke voerde.

In Spanje kan ik natuurlijk ook verder met het coachen. Maar dan geen lange trajecten, maar korte sessies van bijvoorbeeld een weekend of een midweek. Zodat ik gewoon mijn landgenoten kan blijven coachen.
Want als er één ding duidelijk is, mijn Spaans is niet dusdanig dat ik Spanjaarden kan coachen en op afstand coachen via bijvoorbeeld Skype is echt niet mijn ding, ik heb de fysieke aanwezigheid nodig om alle verbale en non-verbale communicatie op te kunnen vangen.

Ik regel dan het verblijf ter plekke en de coachee hoeft slechts te zorgen voor de vlucht naar Alicante.

Ik ben benieuwd hoe mijn volgers over dit idee denken.

En daarmee wens ik iedereen de allerbeste wensen voor 2020 en dat jullie ook maar mooie nieuwe ervaringen zullen hebben!

Bedankt, lieve mensen!

“Het was een bewogen jaar”,  zo zeg je dat toch?

De grootste gebeurtenis was mijn vertrek bij REAAL, na ruim 31 jaar bij de verzekeraar gewerkt te hebben, was het voorbij. Ik werd werknemer bij het UWV, dat klinkt heel wat beter dan uitkeringstrekker, daar zit niet zo’n prettige lading op.

Ik had mij ingesteld op een lange periode van zoeken naar een nieuwe werkomgeving, want 56 jaar (inmiddels alweer 57) is volgens de statistieken in NL, een lastige leeftijd om weer een baan te vinden. En naast die zoektocht, was ik ook bezig met mijn oriëntatie naar mijn eigen zelfstandige onderneming als persoonlijk coach.

Hoe bijzonder was het dan ook, dat ik in september alweer een baan had, één die helemaal op mijn lijf geschreven is, waar ik mijn passie voor coaching en helpen van mensen helemaal in kwijt kan.

Daardoor werd mijn activiteit naar het opzetten van het deels zelfstandig ondernemerschap wel wat naar de achtergrond geschoven, maar dat wil niet zeggen, dat ik het loslaat. Loslaten is soms goed, maar vasthouden is vaak nog beter.

Het gaat goed met mij!

En daarvoor wil ik alle mensen bedanken die mij dit jaar extra geholpen hebben, die mij hebben vertrouwd in wat ik voor ze kon doen, die mij de kans hebben gegeven om te laten zien wat ik kan en wie ik ben en die mij vooral ook door coaching, training en ondersteuning op het juiste pad hebben gehouden.

In het bijzonder wil ik de volgende mensen bedanken, mijn vrouw Astrid, voor haar steun, mijn coach Ed, voor zijn inspiratie en wegnemen van blokkades, mijn directeur Peter, die gelooft in mijn kunsten, Lonneke, voor haar vrolijkheid, Joos voor haar aandacht , liefde en zorgzaamheid voor alle collega’s in ons groepje, Rutger van FNV Loopbaan voor zijn enthousiasme, Sylvia voor alle gezelligheid en mooie gesprekken, Jeroen voor zijn vertrouwen en vriendschap en verder al mijn vrienden, (oud)collega’s van VIVAT, huidige collega’s, mede FNV loopbaan consulenten en vooral ook al die mensen in mijn netwerk die mij het gevoel geven erbij te horen.

Nogmaals dank en proost op 2018!

De Zoektocht, laatste dag

Lieve lezers,

Het is inmiddels alweer een heel tijd geleden dat ik over mijn zoektocht heb geschreven.

Is er dan helemaal niets gebeurd in mijn dagelijks leven?

Integendeel, er is een heleboel gebeurd en uiteindelijk zoveel dat ik mijn zoektocht met een gerust hart en hoofd kan afsluiten.

Vertel Koen, vertel...........

Vanaf 1 september heb ik weer een baan als teamleider van een software ontwikkelingsteam bij een marketingbedrijf en om specifiek te zijn en gelijk wat reclame te maken, ik word Teamlead van het Basedriver team bij Netwinst, in hartje Utrecht.

Nu zie ik jullie denken, en het coachen dan?

Dat is zeker niet van mijn lijstje gevallen en binnenkort zal ik jullie in een nieuwe blog meenemen in die reis, die ik naast de baan bij Netwinst ga maken. En als teamleider krijg ik genoeg te "coachen".

Na 1 jaar van onzekerheid, is het weer tijd voor een meer zekere wereld.
Ik kan niet wachten tot september!

De Zoektocht, dag 65

Het boek gesloten

Vandaag was ik voor de laatste keer op kantoor.

Eerst mijn laptop en mobieltje ingeleverd bij het Servicepunt en daarna op visite (ja, zo voelde het) bij mijn collega's.

Ik had met een aantal afgesproken om nog één keer gezamenlijk te gaan lunchen, zodat wij samen dit boek konden sluiten.
En het was, zoals altijd, een hele gezellige lunch met mensen, die ik natuurlijk heel erg ga missen.
Na de lunch ook nog een aantal andere lievelingscollega's opgezocht en ook daar afscheid van genomen.
En in het restaurant, in de hal en op de trappen in het gebouw veel gezwaaid en gedag gezegd.

Onmogelijk om na ruim 31,5 jaar afscheid van alle collega's te nemen, maar als je dit leest en ik heb je geen gedag zegt, bij deze nog een stevige hand en/of knuffel.

Tot slot heb ik mijn badge ingeleverd bij de receptie en is het boek nu echt gesloten.

Ik kijk met volle moed vooruit, mijn zoektocht nadert het einde en het nieuwe boek ligt al klaar.

Bedankt lieve mensen voor al die mooie jaren!

De Zoektocht, dag 64

Gedragsstijlen

Morgen ga ik naar een training bij Q4 Profiles om mij te certificeren in de DISC gedragsstijl analyse.
Met deze training en certificering heb ik straks naast mijn eigen spel een extra middel voor mijn coachingsgesprekken en kan ik ook een betere terugkoppeling geven van hetgeen ik hoor en zie.

Als voorbereiding heb ik de DISC test zelf weer een keer gedaan.
Alweer? Jazeker, in mijn blog van dag 24 kun je hier ook over lezen.

De uitslag was iets anders, maar niet significant, zoals dat met een mooie statistiek woord heet.
En onderstaande resultante past inderdaad prima bij mij;

Ik ben benieuwd welke info ik nog meer krijg uit de training, ik heb er zin in!

De Zoektocht, dag 63

Een maatje

Sinds mijn training voor loopbaancoach heb ik voor het eerst in mijn leven een maatje ook wel een buddy genoemd.

Op de laatste trainingsdag in februari gaf de trainster aan dat het goed zou zijn om met een collega leerling de afspraak te maken om elkaar regelmatig te spreken. Hoe verlopen de loopbaan gesprekken, wat kom je tegen, wat vind je lastig, wat kunnen wij van elkaar leren en ook gewoon wat social talk.

Ferra en ik keken elkaar een milliseconde aan en die afspraak was snel gemaakt.
Ik had Ferra al ruim voor de training ontmoet op een informatie-avond over deze vrijwilligersfunctie en toen hadden wij al een click, die is niet meer verdwenen.

Vandaag heb ik haar weer gesproken en wij hebben onze ervaringen weer gedeeld en vooral ook elkaar weer wat tips en trucs gegeven en vooral ook veel gelachen.
Het was ook gewoon weer erg fijn om elkaar wat bevestiging te geven dat we het goed doen.
Als je het goed bekijkt coachen wij elkaar en daar leren wij ongemerkt ook weer van.

En deze manier van leren werkt voor mij toch echt het beste, lang leve het maatje!

De Zoektocht, dag 62

Service

Ik draag al meer dan een jaar een Fitbit.
Voor diegene die niet weten wat dit is, dit is een activiteitstracker die ik dag en nacht om mijn pols draag en bijhoudt hoeveel stappen ik dagelijks zet, hoeveel ik aan sport doe, hoe mijn hartslag is en hoe goed ik slaap. Als je nu helemaal geïnteresseerd bent geworden, het woordje "Fitbit" in de eerste regel is een link naar de website.

Na een paar maanden deed de bluetooth synchronisatie met mijn smartphone het niet meer en nam ik contact op met het bedrijf in San Francisco. Binnen één week kreeg ik een nieuwe opgestuurd, fantastische service dus.

Een paar weken geleden liet het rubberen bandje los van de meeteenheid en dacht ik, dit is toch niet gewoon voor een apparaat wat toch meer dan 100 euro kost en dat binnen één jaar.
Dus ik weer contact opnemen met de helpdesk en jawel, binnen één week had ik weer een nieuwe!

Op zo'n moment ga je toch een beetje twijfelen, zit dit in hun kostprijs doorberekend of declareren zij dat weer bij de fabrikant van het apparaat? Of willen ze geen imago-schade of.......

Ik ben in ieder geval blij dat ik de komende tijd gewoon weer bij kan houden of ik niet teveel zit en genoeg aan sport doe. Fitbit, bedankt voor de supersonische service!