Sinds mijn training voor loopbaancoach heb ik voor het eerst in mijn leven een maatje ook wel een buddy genoemd.
Op de laatste trainingsdag in februari gaf de trainster aan dat het goed zou zijn om met een collega leerling de afspraak te maken om elkaar regelmatig te spreken. Hoe verlopen de loopbaan gesprekken, wat kom je tegen, wat vind je lastig, wat kunnen wij van elkaar leren en ook gewoon wat social talk.
Ferra en ik keken elkaar een milliseconde aan en die afspraak was snel gemaakt.
Ik had Ferra al ruim voor de training ontmoet op een informatie-avond over deze vrijwilligersfunctie en toen hadden wij al een click, die is niet meer verdwenen.
Vandaag heb ik haar weer gesproken en wij hebben onze ervaringen weer gedeeld en vooral ook elkaar weer wat tips en trucs gegeven en vooral ook veel gelachen.
Het was ook gewoon weer erg fijn om elkaar wat bevestiging te geven dat we het goed doen.
Als je het goed bekijkt coachen wij elkaar en daar leren wij ongemerkt ook weer van.
En deze manier van leren werkt voor mij toch echt het beste, lang leve het maatje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten