De Zoektocht, dag 44

De beste wensen

Ik realiseer mij dat ik al een aantal dagen in mijn mailtjes eindig met "en alvast de beste wensen voor 2017" en ik bemerk dat mijn hoofd al een tijdje bezig is met een oplossing te vinden voor het uur U, oftewel middernacht 31 december.

Sinds wij massaal gebruik maken van de diverse mogelijkheden op social media, zoals Whatsapp, Messenger, Instagram, LinkedIn, Twitter, Telegram en niet te vergeten het oude middel SMS wordt het langzaam maar zeker gebruikelijk om via die middelen de beste wensen te wensen.

Maar welke ga ik dan inzetten, ik gebruik ze allemaal. Maar heb niet persé al mijn contacten in alle middelen staan en ik wil ook niet dat ik sommige kennissen diverse keren "lastig val" met mijn wens. Keuzestress dus!

En hoe los je dat dan op?
Wat in ieder geval belangrijk is om je af te vragen wie je allemaal die wens moet sturen, zijn dat alléén je familieleden, vrienden? Jee, alweer keuzestress!

Weet je wat, ik stop met die digitale beste wensen en je krijgt van mij een stevige hand en/of warme knuffel in het nieuwjaar als ik je tegenkom, dat heeft veel meer waarde.

Maar voor de trouwe lezers van mijn blog maak ik dan nog een keer een uitzondering.

Ik wens jullie een mooi, liefdevol en gelukkig 2017 toe en hopelijk komt die knuffel dan als extraatje.

De Zoektocht, dag 43

De bomen en het bos

Vanmorgen met Sylvia fijn gewandeld over het landgoed Rhynauwen, deels door het bos en deels langs de weilanden, de rode paaltjes volgend.
Sylvia had mij gevraagd om een keer op de bonnefooi te gaan wandelen, daar zij dat al een tijd niet gedaan had en daar ben ik altijd voor in.

Maar helemaal op de bonnefooi vind ik altijd wat lastig, enige voorbereiding vind ik belangrijk en meestal neem ik mijn wandelgps mee om grip te houden op de route, omdat ik anders wellicht door de bomen het bos niet meer zie. Ook in mijn werk heb ik deze dingen nodig om niet te verdwalen, daar heb ik al vaker over geschreven in mijn blog.

Maar dit keer had ik de gps expres thuis gelaten, ik had 's morgens besloten om echt eens op de bonnefooi te wandelen. Echter, aangekomen bij het landgoed zag ik (gelukkig) een plattegrond staan en heb ik die toch maar even gauw bestudeerd en besloten de rode route te wandelen. Maar ook stond er interessante info over het gebied op en dat bevredigt mijn nieuwsgierig- en leergierigheid .

Maar dat was dan ook de enige houvast, die rode paaltjes. En regelmatig waren wij ze kwijt, maar dat zorgde ervoor dat wij regelmatig stil stonden en konden genieten van de bomen in bos. Maar niet alleen de bomen, ook de vogels waren duidelijk aanwezig. Het was een aangename wandeling en we hebben mooie verhalen aan elkaar verteld en regelmatig gefilosofeerd over het leven, daar helpt zo'n omgeving prima voor, met name die bomen stimuleren je om over het leven na te denken.

De Zoektocht, dag 42

Het leven zonder smartphone

Als je deze titel leest, zul je wellicht denken dat ik meedoe aan een test hoe het is zonder smartphone, maar het was geen bewuste keuze. Ik liet het apparaat gisteravond tweemaal van de bank vallen en dat vond het beeldscherm niet zo leuk en was ik dus ongewild smartphone-loos.

De eerste vijf minuten ervoer ik een naar gevoel van stress, mijn hersenen leken te blokkeren in een brei van "hoe weet ik nu wat er in mijn agenda staat", "hoe moet ik nu bereikbaar zijn", "dadelijk is alle info op de telefoon weg", etc., etc.

Maar na die eerste schok gingen mijn hersenen gelukkig in de oplos-modus, ik pakte mijn tablet, die ook op de bank lag (en nee, die viel niet ook) en ging meteen googlen op "beeldscherm telefoon repareren" en vond al snel bedrijfjes die dat op afspraak de volgende dag binnen 30 minuten uitvoeren. En zo gezegd, zo gedaan, het beeldscherm doet het weer en ik kan alles vergeten en weer vrolijk verder chatten, appen, bellen, foto's maken en face/linkedin/booken.

Maar mijn hoofd bleef toch even bezig met dat fenomeen, de afhankelijkheid van de smartphone.
Hoe deden wij dat vroeger ook alweer, voordat het apparaat bestond?

Ik had zeker geen netwerk van 1200+ contacten, mijn agenda was meestal leeg en als ik iemand wilde spreken, belde ik en maakte wij een afspraak. Lang aan de telefoon hangen was en is nog steeds niet mijn ding.
Het leven was in ieder geval een stuk rustiger en ik had tijd om boeken te lezen en werd veel minder "gestoord" in mijn bezigheden.

Is het nu dan een slechte wereld?

Zeker niet, als groepsmens geniet ik van al die contacten, het ontmoeten (zowel virtueel als fysiek) van nieuwe mensen. Het luisteren naar mooie verhalen en mensen helpen bij wat dan ook.
Wederom een bewijs dat ik vooral verder moet gaan met het bewandelen van mijn weg richting coachen. Zonder die smartphone had ik dat wellicht nooit ontdekt.

De Zoektocht, dag 41

Het spel wordt beter en beter

Vandaag weer met Rob van Wissen geluncht en mijn laatste versie van mijn coachingspel gedemonstreerd. Langzaam maar zeker begint het spel een onderdeel van het coachen in plaats van een op zichzelf staand ding te worden,

Rob had weer prima tips met betrekking tot het gebruik en ik heb weer geconstateerd dat de diverse kaarten prachtige persoonlijke verhalen naar boven brengen en ik steeds meer Rob begin te kennen en dat is één van de doelen van het spel.

Uiteindelijk is het spel met name bedoeld om de coachee zijn drijfveren te laten herkennen of een bevestiging daarvan te krijgen. Volgens Rob is het daar zeker geschikt voor, tussen alle coachingsspellen die er bestaan is dit een goede aanvulling.

Het was weer een prima lunch en ik heb weel veel geleerd van Rob. Zonder LinkedIn hadden wij elkaar vast nooit ontmoet, hoewel................

Op naar de volgende mooie gesprekken!

De Zoektocht, dag 40

Coach de coach

Gisteren had ik maar liefst drie coachingsafspraken, 's morgens naar Woerden voor een eerste gesprek, daarna ff snel naar Amsterdam Noord, voor een gesprek met mijn ondernemerscoach en daarna naar Amstelveen voor een sessie met Paul, die ik al een aantal maanden coach.

Was een interessante ervaring, coachen, gecoacht worden en weer coachen. Kost waanzinnig veel energie, maar levert ook veel energie.
Veel mooie verhalen gehoord en regelmatig gelachen, complimenten gekregen en gegeven.

En ook tijdens de sessie met mijn coach probeer ik mijn luistervaardigheden te verbeteren, terwijl ik vooral veel aan het woord moet zijn. En het gaat ook steeds beter om niet teveel in de toekomst te zijn met mijn hoofd, minder af te dwalen dus.

En nog een les geleerd, drie coachingsafspraken op een dag is prima, maar dan tussendoor niet teveel stress in verband met het reizen, want dat is zonde van de energie.

Op naar de volgende gesprekken, ik ben er klaar voor!

De Zoektocht, dag 39

Is vragen om hulp eng?

Gistermiddag plaatste Nathalie, een collega die ik ken uit de tijd bij SNS-Reaal, een berichtje op facebook, waarin ze zich afvroeg hoe ze in haar eentje een kerstboom kan verslepen.

Nu kan je een dergelijke post zien als zomaar een gedachte die je met de wereld deelt, maar ik zag een vraag om hulp en reageerde meteen of ik haar daarbij kon helpen.

Er volgde nog meer reacties en sommige waren (als je tussen de regels doorleest) in de trend van "waarom vraag je dat op facebook?" en "dat kun je toch prima zelf doen".
Blijkbaar vinden mensen het raar om dergelijke vragen te plaatsen en misschien komt dit wel omdat mensen het nu eenmaal lastig vinden om om hulp te vragen.

In het verlengde daarvan merk ik regelmatig dat mensen zich verbazen over mijn manier van open communiceren, "zulke dingen zet je toch niet op internet?".
Maar zie daar, de open communicatie van Nathalie heeft ervoor gezorgd dat de kerstboom in huis is en wij hebben samen weer een mooi uur, onder het genot van een kop koffie, ervaringen uitgedeeld over ons werk en elkaars leven. Met extra energie ging ik weer naar huis.

Dus mijn motto; "Durf te vragen om hulp, daarmee voorkom je stress en kom je verder in je leven".

De Zoektocht, dag 38

Terug van weggeweest

Na een adempauze wat betreft het schrijven van mijn blog, ga ik vanaf vandaag weer met nieuwe energie verder. Nieuwe energie die ik heb opgedaan in mijn huis in Spanje, waar ik vooral bezig ben geweest met praktische zaken, zoals het onderhoud aan het huis.
Ook van klussen en schoonmaken krijgt een mens energie, maar natuurlijk ook genoten van de gemiddelde temperatuur van 18 graden.

Heb ik dan helemaal niets aan mijn zoektocht gedaan?
Welnee, ik heb weer nieuwe koffie-drink-afspraken gemaakt met mensen uit mijn netwerk, afspraken gemaakt met mijn collega's die ik coach voor een vervolgsessie en verdiept in het eventueel zelfstandig ondernemerschap. Lang leve internet!

En je spel dan?
Voordat ik naar Spanje vertrok heb ik opdracht gegeven om mijn kaartspel te laten maken en via de mail kreeg ik in Spanje een berichtje dat het thuis was afgeleverd. Yes!
Maar ik moest nog even wachten op de terugvlucht.
Om 00:30 uur kwam ik thuis en lag het pakje al op me te wachten, spannend!
En ja, het voldoet volledig aan mijn verwachting, dus nu kan ik afscheid nemen van mijn kladjes en met een professioneel ogend spel aan de slag.

Weer een briefje op mijn Kanban-planbord naar de kolom "Klaar" geschoven!

De Zoektocht, dag 37

Zonneschijn

Vanmorgen heb ik mijn tweewekelijks verslagje geschreven over hoe het met mijn zoektocht gaat.
Dit is onderdeel van het re-integratietraject van USG Restart en helpt de coach/trainer van de groep om te kijken of er nog bepaalde onderwerpen zijn die de groep verder helpen en is meteen een moment van reflectie.

Wij sturen die mail naar de hele groep, zodat wij elkaar op de hoogte houden en wij van elkaar leren en misschien nog veel belangrijker steun aan elkaar hebben.

Ik sloot mijn verslagje daarom vanmorgen af met de volgende tip: "kijk ’s morgens vroeg eens extra lang naar een zonsopkomst en laat die energie in je stromen, dan is je dag nog fijner!"
Ik doe dat zelf regelmatig en ik heb naast mijn pc een gedichtje staan wat daar raakvlakken mee heeft en wat ik graag met jullie deel;

als schaduwen duisteren
in tijden van verdriet
herinner dan de mooiste dingen
die je even niet meer ziet

weet dat na elke nacht
de zon weer warmt met licht
om je tranen te drogen
van binnen en op je gezicht

En ik kijk naar buiten en zie de zon weer volop schijnen, wat een mooie dag!

De Zoektocht, dag 36

Een tipje van de sluier

De afgelopen weken veel bezig geweest met het testen en verfijnen van mijn coaching spel.
Uit de tests bleek dat er best wel wat meer kaarten mogen zijn, zodat het resultaat betrouwbaarder wordt. Ik heb 21 toegevoegd en vanmorgen wederom getest met Astrid.

Inmiddels beginnen de kaartjes gemaakt van standaard printerpapier wat rommelig eruit te zien en werd het tijd om er een echt setje spelkaarten van te laten maken.
En jawel, zojuist de opdracht de deur uitgestuurd. Hoewel, de bestelling is volledig via internet verlopen en dan kom je geen deuren tegen :-)

Ik ben erg benieuwd naar het resultaat en zal dan verder gaan met testen, ook in de coachingsgesprekken die ik op de planning heb staan. Dus bloglezers, als je geïnteresseerd bent in wat jouw persoonlijke drijfveren zijn, of gewoon een fijn gesprek met mij wil hebben over het spel, stuur me een mailtje of bel.

Ik begrijp dat een aantal lezers inmiddels erg nieuwsgierig naar het spel is geworden, laat ik een klein tipje van de sluier oplichten.
De meeste coaching spellen werken met woorden en uitspraken, ik ben echter meer visueel ingesteld en ik merk in de tests dat meer mensen dat zijn en website designers zeggen altijd, één beeld zegt meer dan 100 woorden. Mijn spel bestaat dus volledig uit beelden en...................ssssssttt..............niet verder vertellen    ;-)

De Zoektocht, dag 35

Luisteren is een vak.

Gisteravond ben ik naar een informatieavond geweest over de vrijwilligers functie van loopbaanconsulent bij het FNV.
Een aantal weken geleden werd ik op LinkedIn hierop geattendeerd en was nieuwsgierig wat die functie precies inhoudt en of dat mij verder gaat helpen in het verbeteren van mijn kwaliteiten als coach.

Het begin was al goed, ik was erg vroeg en had daardoor tijd om goed kennis te maken met de presentatoren van de avond. Wat een enthousiaste mensen allemaal en ook vooral nieuwsgierig naar mij als persoon, mooie gesprekken gevoerd, de avond kon voor mij al niet meer stuk.

Als loopbaanconsulent vrijwilliger bij het FNV houd je maandelijks één avond spreekuur voor vakbondsleden, die met een loopbaanvraag zitten. In één uur probeer je die vraag helder te krijgen en door waarachtig goed te luisteren, door te vragen en hem/haar te laten ontdekken en bewust te laten worden dat hij/zij meer kan en een oplossing vlakbij is, maar dat deze nog niet gezien wordt, help je het lid verder.
Soms zit er meer achter de vraag en gaat de werkelijke vraag over iets anders dan de loopbaan, ook die ontdekking is deel van dat gesprek.
Na dat uur heb je, zoals de aanwezige ervaringsdeskundigen vertelden, haar/hem altijd verder op weg geholpen in de zoektocht, hoe klein die oplossing uiteindelijk ook is.
En het meest bijzondere is dat het bij dat ene gesprek blijft, het is dus geen begeleiding.

"Wat een bijzondere gesprekken moeten dat zijn, dat wil ik ook!" en super-enthousiast geworden heb ik een afspraak met de bestuurder van FNV Amsterdam gemaakt om verder te bespreken of dit ook daadwerkelijk iets voor mij is. Eén ding is zeker, ik heb weer veel geleerd over de verschillende vormen van begeleiden en coachen, dank mensen van het FNV!

De Zoektocht, dag 34

En toen was het alweer maandag en kom ik erachter dat ik mijn vorig blog afsloot met "en morgen horen jullie meer". "Oeps", vrijdag was ik met mijn hoofd en hart heel ergens anders en ben ik glad vergeten om nog een terugkoppeling van de donderdagmiddag te geven. Mijn excuses aan diegene die vrijdag de blog gemist hebben en hierbij dan alsnog die update.

Donderdagmiddag was ik om 13:30 uur bij USG Restart om met de coach/trainer Stefanie voor te bespreken wat mijn rol en vooral ook mijn doel was in het meelopen met één van haar "Sla je slag" sessies. Dit zijn sessies waarin met een groep werkzoekenden regelmatig wordt besproken hoe het zoeken en vinden van een baan gaat.

Mijn doel was te ervaren of ik energie krijg van het begeleiden van een dergelijke groep mensen, onderdeel van mijn doelgroeponderzoek dus. En natuurlijk wilde ik actief meedoen zonder Stefanie's rol over te nemen.

De meeste mensen in deze groep zijn vooral nog druk met onderzoeken wat nu precies hun toekomstige baan gaat worden en ik voelde mij daar meteen thuis. Met in mijn achterhoofd wel een stemmetje die regelmatig aangaf dat ik geen onderdeel van die groep moest worden, zodat ik vanaf een afstandje vooral mijzelf kon observeren. Bleef mijn aandacht erbij, bleef ik goed luisteren, ging ik niet oordelen, etc., het bekende coaching-rijtje "Laat OMA thuis, gebruik LSD, neem ANNA mee, smeer NIVEA, wees een OEN en maak je niet DIK." dus.

Denk nu niet dat coaches aan de LSD zijn, dit staat voor Luisteren, Samenvatten en Doorvragen. Het is een handige ezelsbruggetje.

De tijd vloog voorbij en gelet de aantekeningen in mijn schriftje was ik oprecht geïnteresseerd en nieuwsgierig naar de mensen aan tafel, wat een goed teken is. Deze groep komt dus op mijn lijstje, weer een vinkje gezet :-)

En nog een voordeel van dat meelopen is, dat ik weer nieuwe contacten heb opgedaan. Eén van de groepsleden, Esther, wil (deels) voor haarzelf beginnen als coach en had inspirerende ideeën met betrekking tot het soort coachen en was ook nieuwsgierig welke opleiding ik daarvoor heb gevolgd. Wij kunnen elkaar vast verder helpen, en misschien kunnen wij elkaar wel coachen  :-)

Op naar dinsdag!

De Zoektocht, dag 32 & 33

Regelmatig krijg ik te horen, "jij hebt toch niets te doen, dan kun jij dat klusje toch wel ff oppakken".
Waar ik dan steevast op antwoord, "joh, ik heb het de laatste tijd nog drukker dan in de tijd dat ik nog werkte".

En gisteren was weer zo'n dag en was mijn agenda dusdanig vol dat ik zelfs geen tijd had om mijn blog te schrijven. Van de ene naar de andere afspraak en uiteindelijk pas om 23:00 uur op de bank even ontspannen. Is dat erg, dat ik een dag heb overgeslagen?

Heel even stilgestaan bij deze vraag, waar staat eigenlijk dat je dagelijks moet bloggen?
Volgens mij is het belangrijkste dat je iets hebt te vertellen aan de wereld.
Nu ik dat zo zeg, zijn mensen die regelmatig op Facebook over zichzelf schrijven ook gewoon aan het bloggen, maar hebben dat wellicht niet door.

De volgende vraag die in mij opkomt is, "moet mijn blog dan nu extra lang worden, daar ik gisteren toch veel ervaren heb?".
Ik ben geen afgestudeerd communicatiespecialist, maar ik heb wel geleerd dat lezers snel afhaken als columns, blogs, interviews, etc. erg lang zijn, dus ik ga mijn blog niet extra lang maken  ;-)

Vanmiddag ga ik met een coach/trainer meelopen met een groepssessie van mensen die op zoek zijn naar een nieuwe baan. Ik heb er erg veel zin in en ben benieuwd wat er na de sessie in mijn hoofd is gebeurd. Is dit die doelgroep waar ik naar op zoek ben?

Morgen meer......................

De Zoektocht, dag 31

Toeval bestaat niet.

Ik geloof niet in toeval, maar soms twijfel ik ook weleens over die stelligheid. Ik geloof ook niet in goden of grotere machten, maar daar twijfel ik eigenlijk nooit aan.

Wat mij de laatste tijd opvalt is dat steeds meer mensen in mijn netwerk, ex-collega's, vrienden en verre kennissen ook gaan bloggen. Komt dat door mij?
Ik ben gaan bloggen om mijn zoektocht te vergemakkelijken, reflectie en vergroten netwerk zijn daar onderdeel van. Zijn die andere mensen dan soms ook op een zoektocht?

Nu ik dat zo opschrijf realiseer ik mij dat dit inderdaad het geval is, zij zijn ook op een zoektocht!

En het mooie daarvan is dat wij dus niet alléén op zoektocht zijn, wij nemen jullie, de lezers, mee in onze reis. Samen op reis en elkaar helpen, wie wil dat nu niet?

En laat nu net daar mijn passie zitten, mensen helpen verder te komen door te luisteren, door door te vragen en af en toe een spiegel voor te houden. Een extra hoofd en hart aan te bieden, dat is mijn kracht.

En denk je nu, daar maak ik graag gebruik van, bel, mail, chat en dan maken wij een afspraak om die zoektocht naar dat iets een duidelijker doel te geven, zodat je die zoektocht kan omzetten in een duidelijke reis en het doel wordt bereikt.

Zo komt alles bij elkaar en dat is mijn bewijs dat toeval niet bestaat.

De Zoektocht, dag 30

Leren van elkaar.

Vanochtend was de eerste bijeenkomst "Arbeidsmarktbenadering" bij USG/Restart.

In een tweewekelijkse ochtend bespreek je met de "lot"genoten, waarmee je de sollicitatietraining hebt gevolgd, hoe het de afgelopen twee weken is gegaan.
Hoe gaat het met het zoeken naar vacatures, hoe gaat het met de sollicitaties, de gevolgde trainingen, maar ook hoe ieder in zijn vel heeft gezeten. Een betere beschrijving is wellicht, hoe ging het in je hoofd?

Ook staat er een onderwerp op de agenda welke is aangedragen door de groep.
Vandaag stond het bespreken van elkaars LinkedIn profiel op de agenda.
Dit onderwerp hebben wij al eerder besproken en dit heeft zeker zijn vruchten afgeworpen, de profielen beginnen steeds beter te worden. Weer veel van elkaar geleerd.

Na deze sessie had ik ook nog een afspraak met mijn coach, die mij weer veel tips heeft gegeven hoe ik de weg van mijn zoektocht kan verbeteren. Van een onduidelijk heidepaadje naar een goed geplaveide winkelstraat, een metafoor die ik zomaar uit mijn mouw schud. Die winkels zijn dan de meeloop ervaringen die ik op de planning heb staan. Ik heb daar erg veel zin in!

De Zoektocht, dag 29

Vandaag mijn coachingsspel voor de tweede keer getest.

Ik had een afspraak gemaakt met een collega, waarvan ik wist dat hij de Profile Dynamics drijfveren test heeft gedaan, zodat ik de uitkomst van mijn spel/test goed kon vergelijken.

Best wel gespannen liet ik hem de kaartjes selecteren.
En jawel, tot mijn blijdschap, de uitslag gaf dezelfde belangrijkste drijfveer.

Er zaten nog wel wat verschillen in de minder belangrijke drijfveren, dat heeft vooral te maken met de hoeveelheid kaarten die ik in het spel heb zitten, dus ga ik overwegen om het spel iets uit te breiden. Ik ben in ieder geval enthousiast over het resultaat en wat nog belangrijker is, ik merk dat het spel de speler uitdaagt om meer te vertellen over de kaarten die hij/zij geselecteerd heeft en dit levert goede gesprekken op en geeft meer inzicht in de persoon zijn drijfveren.

Ook heb ik nu de zogenaamde allergieën kunnen testen en dit gaf ook een goed resultaat, dus die test is ook geslaagd.

Verder kreeg ik ook nog wat tips met betrekking tot de voorstellingen op de kaartjes, John, hartelijk dank!

Op naar de volgende tests!

De Zoektocht, dag 28

Jee, wat een drama was dat gisteren, mijn blog schrijven op mijn mobieltje, ik hoop dat mijn lezers er niet teveel last van gehad hebben. Van de niet werkende link en het ontbreken van een mooie plaatje.

Waarom doe je dat dan op je mobiel, hoor ik sommige zeggen.
Goede vraag, die snel te beantwoorden is.
Ik had gistermiddag weer een theedrinkafspraak en daar ik wat vroeg was, dacht ik wel even snel mijn blogje te schrijven. Tja, wat is ook alweer dat gezegde, haastige spoed.....

Maar gelukkig werd mijn humeur weer stukken beter van het gesprek met Martin. Ik ken Martin via een project en wij hadden elkaar meer dan zes jaar niet gezien. Het was alsof wij elkaar pas nog gezien hadden, zou het iets met golflengte te maken hebben?

Martin heeft mij zijn verhaal verteld hoe hij een aantal jaar geleden voor zichzelf is begonnen, wat hij heeft ervaren bij diverse opdrachtgevers en dat hij steeds meer van de functie projectmanager richting het coachen van mensen en teams gaat. Inspirerende verhalen waar ik weer extra energie uit heb kunnen putten om vooral verder te gaan op het pad wat ik nu volg. Martin bedankt!

Aan het einde van de dag ben ik naar een Meet-Up bij Noun geweest. Een productmanager van Marktplaats vertelde hoe zij het afgelopen jaar de organisatie gewijzigd hebben van intern- naar klantgericht en van functionele naar multidisciplinaire teams. Een gebeurtenis die ik zelf ook al wat keren heb mogen meemaken en begeleiden. Ik merkte dat ik regelmatig instemmend met mijn hoofd zat te knikken. Prima verhaal en een fantastische locatie.
En natuurlijk weer aan mijn netwerk gewerkt    ;-)

Hey, hoor ik daar Zaagmans? Oh nee, hij is al voorbij  :-)

De Zoektocht, dag 27

Het spel

Gisteravond de eerste 0.1 versie getest.
Thuis coachen is voor mij nieuw, maar Astrid, mijn partner, was zelf nieuwsgierig naar dat stapeltje kaarten wat op de eettafel lag.

Daar Astrid nog nooit een dergelijke test heeft gedaan, kon ik de uitslag niet controleren.
Maar de uitslag was dusdanig dat zij zichzelf wel herkende en dat is het belangrijkste.

En natuurlijk had zij tips om het spel te verbeteren, dus versie 0.2 komt eraan.

Ook maar even een handleiding gemaakt, zodat de test ook steeds op dezelfde manier wordt uitgevoerd. Als blijkt dat iets beter werkt, pas ik deze natuurlijk wel aan.

Work in progress, op naar weer een nieuwe dag van mijn zoektocht.

De Zoektocht, dag 26

Drijfveren

Ik merk dat ik zonder de hectiek van mijn laatste functie weer tijd heb om te reflecteren en nieuwe dingen te verzinnen, daar krijg ik veel energie van. En om dan niet teveel te verdwalen, probeer ik al die nieuwe ideeën dan wel te koppelen aan het vak coachen.

Een van die ideeën is een hulpmiddel te ontwikkelen voor het tweede gesprek met een coachee (de persoon die gecoacht wordt).

In het eerste gesprek, het intakegesprek, ontdek je of de klik er is om samen het coachingstraject in te gaan en bepaalt de coachee het doel van het traject. Vanaf gesprek twee ga je samen aan de slag en is het fijn om iemands drijfveren te bepalen, voor de coach, maar vooral ook voor de coachee.

Het bepalen van iemands drijfveren kan via diverse testjes, maar daar ik graag een eigen systeem heb, heb ik nu zelf iets ontwikkeld.

Wat is dat iets?

Voordat ik het spel (ja, het is een soort spel) presenteer, ga ik het eerst een aantal keer testen en verbeteren. Wellicht wil jij een testpersoon zijn?    :-)

De Zoektocht, dag 25

Wat zouden we zonder LinkedIn moeten?

Elke ochtend ga ik even naar LinkedIn om wat updates en conversaties te lezen in mijn netwerk, zo ook vanmorgen.

Een collega van mij, Lonneke, had een berichtje van iemand anders "geliked" oftwel het label "interessant" gegeven. Ik blijf het vreemd vinden waarom LinkedIn voor deze term heeft gekozen, maar daar heeft vast iemand anders wel een goed antwoord op   ;-)

Het berichtje was een post van het FNV dat zij op zoek zijn naar loopbaanconsulent / vrijwilligers en dat er binnenkort voorlichtingsavonden zijn wat deze functie binnen de vakbond inhoudt.
Leuk en inderdaad "interessant" dacht ik en heb mij meteen opgegeven voor zo'n informatieavond.

In de functiebeschrijving staat dat er in ieder geval regelmatig met collega's wordt gespard en dat er diverse trainingen zijn. En daar mijn motto "nieuwsgierig en leergierig" is, sprak mij dit zeker aan.
Ik ben erg benieuwd en als het uiteindelijk toch niet zo mijn ding blijkt te zijn, heb ik in ieder geval weer zat netwerk kansen op zo'n avond.

Mijn dag is weer goed, proost!

De Zoektocht, dag 24

Floppy disk?

Bij het coachen maak ik dankbaar gebruik van de DiSC assessment, een systeem om snel een eenvoudig meer inzicht te krijgen in iemands gedragsstijlen.

En vanochtend dacht ik opeens dat ik zelf de bewuste test al heel lang niet meer gedaan had en dat het als coach toch van belang is dat je weet hoe een test werkt, bijvoorbeeld hoeveel vragen moet je invullen en is het resultaat herkenbaar.

Het resultaat zie je hieronder en de op een na laatste zin stelt mij gerust; "Koen, je gaat het juiste pad op".

De Zoektocht, dag 23

Een mooi mens!

Ik ben net terug van een lange lunch met Rob van Wissen.
Koffiegesprekken zijn goed, maar een lunchgesprek is nog veel aangenamer  ;-)

Rob had op LinkedIn mijn blog ontdekt en stuurde mij een week geleden een berichtje of hij onder het genot van een lunch zijn verhaal mocht vertellen, hoe hij 10 jaar geleden begonnen was met coachen en zijn bedrijf Capdenac.
Op zo'n uitnodiging kun je onmogelijk nee zeggen en ik ben ook erg blij dat ik dat niet gedaan heb. Natuurlijk had ik mijn vragen, waarom doet hij dit, what's in it for him. Met een lange lijst vragen ging ik goed voorbereid naar het gesprek.

We hadden afgesproken in het Van der Valk hotel in Breukelen, je weet wel, dat hotel langs de A2 wat lijkt op een Chinese pagode.
Ik was als gewoonlijk iets eerder en om stipt 12 uur zag ik Rob aan komen lopen.
"Hey, jij hebt een bril"en ik zei daarop meteen "hey, jij hebt geen bril", we gaven een hand en volgens mij was op dat moment de welbekende klik al aanwezig.

We zochten een aangenaam tafeltje in het restaurant, waar het veel rustiger is dan in de brasserie en bestelde wat te drinken en vroegen om de kaart. Na een korte kennismaking zei Rob, "zal ik mijn verhaal vertellen?", "Ja graag", ze ik en Rob begon zijn levensverhaal te vertellen.

En hoe verder hij in zijn verhaal kwam hoe meer ik meegenomen werd daarin, wat kan die man vertellen, dacht ik. Ik had allerlei vragen voorbereid, maar het merendeel hoefde ik niet te stellen, daar Rob de antwoorden al in zijn verhaal had zitten. Alsof hij al mijn vragen (en dat zijn er best veel) wist.

Ik ga het verhaal hier niet vertellen, als je nieuwsgierig bent, nodig hem dan uit en laat je door hem inspireren, want dat is uiteindelijk mijn afdronk van de lunch. Ik zit vol inspiratie en weet het nu echt zeker, coachen is mijn toekomst en ik ga mij niet meer laten afleiden door andere mooie banen die mij aangeboden worden.

Zoals Rob zei "denk niet teveel meer na, ga het doen!"

Dank je Rob voor dit inzicht, jij bent een mooi mens!

De Zoektocht, dag 22

Vandaag was alweer de laatste trainingsdag " solliciteren".

Vier maandagen hebben wij met 7 cursisten hard gewerkt aan het verbeteren van onze sollicitatie technieken, van het bellen over meer info over een vacature, het maken van een aantrekkelijke CV, het schrijven van een sollicitatiebrief die opvalt ten opzichte van alle andere brieven en uiteindelijk het sollicitatiegesprek. Wat kun je verwachten in dat gesprek en hoe bereid je je daarop het beste voor.

Wat hebben wij veel geleerd en veel geoefend, het waren lange dagen, maar alle inspanning heeft ook veel opgeleverd. Ik spreek voor mijzelf, maar ik weet ook dat de andere dit met mij delen, het was een prima cursus, zeker ook onze trainster Olga heeft daar veel aan bijgedragen.

En nu weer verder met mijn zoektocht, een beetje verlost van huiswerk, heb ik nu nog meer tijd om duidelijk te krijgen welke groepen van mensen ik kan helpen, coachen, bij hun zoektocht en/of bereiken van hun doelen.

Morgen weer een gesprek met iemand die daar ervarin in heeft, ik ben erg benieuwd naar zijn verhaal. Hoe heeft hij bereikt wat hij nu doet en wat heeft hij daar voor nodig gehad. Oh, en eerst nog een coachingssessie met een collega, want ook dat gaat gewoon door.

Ik heb er zin in!

De Zoektocht, dag 21

Mijn schriftje met notities over mijn zoektocht wordt voller en voller en langzaam maar zeker wordt het steeds lastiger om daar iets in terug te vinden. Belangrijke notities typ ik over in Word en plaats ik in mijn Onedrive cloud, waardoor ik die overal via mijn tablet of foon kan benaderen.
Echter, ook die map wordt al aardig vol met bestandjes en hoe weet ik nu straks waar ik wat kan vinden, wat is belangrijk en wat niet?

Ik schrijf dit op mijn desktop pc en als ik op de harde schijf van die computer kijk, word ik helemaal gek van de verschillende mapjes, zeker die met al mijn foto's en laten we het niet hebben over alle mappen die ik in Outlook heb. De oudste mail is van 20 juni 1999 (!)

Waarom staat dat nog op mijn computer?

Blijkbaar is dit zo'n belangrijke notitie en durf ik die niet te verwijderen, je zal zien dat je hem opeens nodig hebt als je hem net hebt verwijderd.

Heb ik nog schriftjes met notities uit 1999?

Ik geloof het niet. Laat ik toch maar alles overtypen en het schriftje over een paar maanden weggooien. Opgeruimd staat netjes!

De Zoektocht, dag 20

Ik zit nu al een kwartier naar een lege pagina van mijn blog te staren.
Waar zal ik vandaag eens over schrijven, iets over wat ik vandaag heb gevonden in mijn zoektocht of ben ik inmiddels misschien wel verdwaald?

Iets gevonden heb ik niet echt vandaag, maar verdwaald ben ik ook niet, ik ga nog steeds vooruit richting mijn doel, maar blijkbaar is het even niet zo duidelijk.

Je kunt het vergelijken met een leuke geocaching wandeling, je hebt net ontdekt dat je nog heel veel waypoints onderweg bent naar je doel en wat dat doel dan precies is en waar het zich bevindt is nog niet duidelijk.
De vergelijking is eigenlijk wel mooi, je hebt al veel aanknopingspunten (waypoints) gevonden, waarmee je de puzzel langzaam oplost en uiteindelijk ga je bij de schat (cache) aankomen.

Volgende week heb ik weer een aantal koffieafspraken, waypoints, die mij zeker gaan helpen en ga ik ook een afspraak maken om een keer mee te lopen met een coach/trainer van USG om te kijken of dat de omgeving is waar mijn toekomstige baan moet zoeken.

De Zoektocht, dag 19

Twee weken geleden heb ik via een mail aan een grote groep collega's om feedback gevraagd over mij als persoon, mijn functioneren, mijn kwaliteiten en welke rol zij voor mij zien in mijn nieuwe baan. En het is altijd fijn om te constateren dat een groot gedeelte van die collega's de moeite neemt om die paar vragen te beantwoorden. Dus als jullie deze blog lezen, nogmaals, mijn dank is groot!

Om nu de complete feedback in deze blog te plakken, dat ga ik de lezer en mijzelf niet aandoen, dat wordt veel teveel content, maar ik zal wat steekwoorden in de vorm van een wordcloud presenteren.
En ja, ik herken mijzelf  ;-)

De Zoektocht, dag 18

Vandaag stond weer helemaal in het teken van de training bij USG / Restart.

In de ochtend vooral gesproken over hoe afgelopen week ging, ik heb vooral de groep meegenomen in mijn belperikelen van vorige week en dan ook met name het succes, dat ik iemand aan de telefoon heb gesproken en daardoor zo enthousiast ben geworden dat ik ook een sollicitatie de deur heb uitgedaan.

Verder hebben wij weer wat extra bagage meegekregen richting het solliciteren, welke vragen kun je verwachten en hoe bereid je je daarop voor. Erg nuttige informatie en ik weet zeker dat ik daar straks dankbaar gebruik van zal maken in de gesprekken die gaan komen.

In de middag vooral naar LinkedIn gekeken en ik mocht mijn profiel als voorbeeld presenteren.
En zoals het altijd bij presentaties gaat, LinkedIn heeft in al zijn wijsheid besloten om de profielen maar weer eens zelf te updaten, op een manier die volgens hun het beste is en daardoor was de kop in mijn profiel weer helemaal terug bij af  :-(

Natuurlijk heb ik dat meteen weer gerepareerd, maar wees gewaarschuwd.

En nu is het tijd om boodschappen te gaan doen en te gaan koken, ff weer andere dingen aan mijn hoofd.

De Zoektocht, dag 17

Yes! De volhouder wint, ik heb een goed telefoongesprek gehad met het hoofd van een afdeling die op zoek zijn naar een extra collega.

En goed om te bellen over een vacature, ik heb nu een veel beter beeld bij de functie en ik ga zeker stap 2, een sollicitatiebrief sturen.

Met een goed gevoel het weekend in!

De Zoektocht, dag 16

Vandaag was wat minder positief dan de afgelopen dagen, Outlook deed niet wat ik wilde en ik kreeg de contactpersonen waarmee ik wil spreken over de inhoud van een aantal vacatures maar niet aan de lijn.

Maar er zijn ook goede dingen gebeurd, ik heb me ingeschreven voor een opleiding Scrummaster voor business, een mooie aanvulling op wat ik al weet. Ik kijk ernaar uit.

En zo vliegt de week toch gewoon weer om, van verveling geen sprake en ik ben dagelijks bezig met mijn zoektocht.
Het volgende briefje op mijn scrumbord is "lijstje vragen ter voorbereiding koffiegesprekken".
Bij deze van de kolom "Doen" naar "Mee bezig" verschoven en zo heb ik toch stiekem weer een weekstart gehad op donderdag.

Ik merk, nu ik dit schrijf, dat ik dat moment in de week met mijn collega's nu wel een beetje mis.
Maar goed, binnenkort hoop ik dit weer samen met andere collega's te kunnen doen, kop op Koen. Tegen treurige collega's zeg ik altijd "geniet intens van een zonsopkomst" en je bent je al je zorgen weer even kwijt. Nu nog hopen op die zon morgenochtend  ;-)

De Zoektocht, dag 15

Vandaag, zoals mijn scrumbord mij vertelde vanmorgen, gewerkt aan mijn cv, mijn vertrekverhaal en succesverhalen, zodat ik voorbereid een gesprek in kan gaan.
En.....afgerond, het bord helpt mij dus goed bij het niet afdwalen naar andere leuke klusjes.

Maar stiekem kwam er toch 1 tussendoor, onze huisbel vertoont sinds een tijdje kuren en gaat, vooral bij regen, uit zichzelf bellen. En dat is midden in de nacht toch echt geen prettige ervaring.
Dus het knopje gedemonteerd, schoongemaakt en vooral ook droog gemaakt.
Ik hoop dat hij het nu weer een tijdje gewoon doet.

Natuurlijk ook nog naar fitness geweest, zoals gebruikelijk op de woensdag.
En de middag vooral gebruikt om mij verder te orienteren naar met name welke branches mij het meest interessant overkomen. Astrid helpt ook regelmatig mee zoeken en zij attendeerde mij op een vacature bij de gemeente Amsterdam.
Gelijk even gebeld voor meer info, maar helaas was het afdelingshoofd niet bereikbaar. Morgen nogmaals proberen.

En nu voorbereiden voor het SP regio-overleg Utrecht van vanavond. Ik heb er zin in.

De Zoektocht, dag 14

Ik werd vanmorgen wakker met maar één gedachte, "vandaag maak ik mijn eigen scrumbord".

Natuurlijk werd ik niet wakker met maar één gedachte, maar ik vond het wel een leuk begin voor deze blog.

Dus hup, aan de slag! En in mijn achterhoofd de gedachte dat ik afgelopen dagen heb gezegd en geschreven, dat ik er een filmpje van zou maken.

Wat heb ik nodig;

• brown paper, oftewel een groot stuk vel papier
• stiften
• plakband
• plakkende briefjes (ff geen reclame)
• een plek om het geheel op te hangen

Is dat alles?

Yep, zo eenvoudig is het leven van een scrumbord-maker  ;-)

De spullen waren snel geregeld en toen de uitdaging om mijn camera zo neer te zetten dat deze een serie foto's kan maken van mijn bezigheden. Waar is het licht goed, waar is de achtergrond het beste, etc. Daar ik dit nog nooit eerder had gedaan, moest ik tot mijn spijt constateren dat ik in huis eigenlijk geen goede plek heb. Maar belofte is belofte en het filmpje is gereed, je kunt het hier bekijken.

En het uiteindelijk resultaat zie je op de foto.

Zo, dat was een leuke klus!

De Zoektocht, dag 13

Dag 13 van mijn blog, is dat nu geluk of ongeluk?
Ik roep altijd dat het mijn geluksgetal is, " so be it"  :-)

Vandaag de tweede dag van de training " Solliciteren" bij USG-Restart.
Eerst elkaars CV's besproken en daarna de proefbrieven met elkaar gedeeld.
Veel van elkaar geleerd en mijn CV wordt steeds beter en makkelijker aanpasbaar aan de functie waarop ik in de toekomst ga solliciteren, dus die kan ik afvinken op mijn lijstje.

En over dat lijstje gesproken, ik vertelde dat ik voor mijzelf een scrum bord ga maken, daar ik op die manier wat meer focus krijg op de waslijst met zaken die ik allemaal de komende weken wil oppakken. Iedereen was erg enthousiast en ik heb beloofd dat ik ze mee zal nemen in het maken van het bord.
In welke vorm weet ik nog niet precies, misschien wel door middel van een klein filmpje.

De middag stond in het teken van het voorbereiden voor een sollicitatiegesprek, wat is je antwoord als ze je vragen " waarom zit je zonder werk"  en " wat zijn jouw successen". Met name het laatste heeft mij aangezet tot denken, wat heb ik eigenlijk de afgelopen jaren gedaan en waar kreeg ik energie van.
Dit helpt dus zeker bij mijn zoektocht!

Al met al was het weer een lange dag, maar het was het ook waard, met name dankzij de fantastische trainster Olga, maar niet te vergeten ook mijn collega's, het begint al een echt team te worden  :-)

De Zoektocht, dag 12

Het koffiegesprek gistermiddag heeft mij duidelijk gemaakt dat ik ook voor dergelijke gesprekken een goede voorbereiding nodig heb, een lijstje met vragen en bovenal wat ik met het gesprek wil bereiken. Dank voor deze hint André!

En nu ik het toch over lijstjes heb, mijn plan om bij mijn doel van mijn zoektocht te komen, heeft ook wat meer structuur nodig. En toen ik dit hardop met Astrid besprak, zei ze, "waarom maak je niet voor jezelf een Scrum bord". Wat een geniaal idee!

Dus dat scrumbord gaat er komen en ik zal jullie via dit blog meenemen in het opzetten daarvan.

Later op de dag kwam nog even de gedachte in mij op, "maar je hebt helemaal geen team om standups mee te houden en wie is de scrummaster en wie de productowner?.
Misschien zijn jullie straks dan wel mijn team en kunnen jullie mij helpen bij het in beweging houden van de userstories op mijn bord en die scrummaster speel ik dan zelf wel en als ik echt hulp nodig heb omdat ik niet verder kom, heb ik mijn coach bij Restart, Evelyn.

Wat een mooi idee en plan om het weekend mee te gaan beginnen!

De Zoektocht, dag 11

Vandaag vooral druk bezig met het bestuderen van vacatures. En dan met name naar de inhoud van de functie of daar dingen in staan die ik echt niet ambieer.


Ik kom inmiddels al bij een aardig lijstje en dat maakt het straks makkelijker om vooral op dergelijke zaken door te vragen, voordat ik werkelijk ga solliciteren.
Want je weet maar nooit, misschien is het gevraagde niet zo belangrijk en doen andere kwaliteiten er meer toe.


Een van die dingen is hoger management, dat is echt niet wat ik wil.
Ik krijg vooral energie van samen met mensen mooie dingen doen / maken, handen uit de mouwen, voeten in de klei, creatief bezig zijn, van elkaar leren, etc.


Om 14 uur heb ik een gesprek met een trainer/coach van ondernemingsraden, ik ben benieuwd welke kennis ik bij hem kan ophalen over dat vak en doelgroep. Morgen kunnen jullie daar meer over lezen.

De Zoektocht, dag 10

Yeah! Ik ben in de twee cijfers aangeland met mijn blog aantallen.

Vandaag vooral met het maken van mijn cv bezig geweest. Met behulp van het afgelopen maandag geleerde, is het volgens mij een goede cv geworden, overzichtelijk, niet teveel lettertjes en een duidelijke beschrijving van Koen. Nieuwsgierig?
Je kunt hem op LinkedIn vinden bij de samenvatting, alle feedback is van harte welkom!

Uiteindelijk ben ik er zowat een halve dag mee bezig geweest en dat voor "slechts" twee A4-tjes.
Maar ik ben tevreden en aanstaande maandag gaan we hem in de training met elkaar bespreken en kan hij (of is het zij) alléén maar beter worden.

Vanmorgen ook nog tussendoor naar de fitness geweest, dat deed ik altijd op mijn thuiswerkdag en het lijkt mij goed om die aangeleerde ritmes aan te blijven houden. Ik merk dat ik nu meer aan de pc gekluisterd zit dan op mijn werk en dan is elke fysieke inspanning extra welkom.

Morgen weer een koffiegesprek en wat vacatures nabellen om duidelijk te krijgen wat nu precies gewenst is in de beschreven functies.

Genoeg te doen dus, op naar dag 11!

De Zoektocht, dag 9

Lief dagboek,
Dat heb ik nu altijd al eens willen schrijven :-)

Vandaag was het de eerste dag koffiedrinken op mijn planning.

Met twee mensen uit mijn LinkedIn netwerk gesproken over mijn zoektocht en hoe zij de wereld van coachen en trainen zien in verhouding tot mijn kennis en kunde.
Het eerste gesprek was ook delen van kennis en mijn coachingskwaliteiten inzetten, daar dit een gesprek was met een oud-collega, die inmiddels ook weer op zoek is naar een baan.

Weer heel wat puzzelstukjes ontvangen en ik vond het erg fijn dat de gesprekken zo open en vooral ook leuk waren en dat ik bevestiging kreeg dat coachen wel mijn ding is, dank Joost en Hielko!

Een van de puzzelstukjes is, dat ik niet perse op zoek ben naar 1 baan, maar dat twee dagen coachen en twee dagen trainen ook zo maar een mogelijkheid kan zijn. En zonder die gesprekken had ik dit stukje wellicht niet gevonden.

Op naar de volgende gesprekken, ik heb er zin in!

De Zoektocht, dag 8

Vandaag had ik deel 1 van de training " Solliciteren" en in de aankondiging stond dat ik mijn mobiel mee moest nemen omdat wij ook echt zouden gaan bellen.

"Maar ik ben nog helemaal niet zover om te gaan solliciteren, eerst moet ik weten wat ik nu precies wil, welke (groepen) mensen wil ik coachen, wie zijn die mensen , wat hebben zij nodig en kan ik hun daar bij helpen?"

Maar gelukkig was het bellen niet bedoeld om meteen te solliciteren, maar vooral een oefening om met een aantal aangedragen handvatten vooral door te vragen over het inhoud van het werk. Daar in een vacature vaak niet precies staat hoe je gemiddelde dag eruit ziet. En dat kan natuurlijk geen kwaad bij mijn zoektocht.

Helaas kreeg ik niemand van de door mij geselecteerde bedrijven te pakken, we hebben het blijkbaar lekker druk met z'n allen.
Maar een aantal van mijn klasgenoten was het wel gelukt en zij vertelde dat wat wij geleerd hebben echt goed werkt en dat geeft mij vertrouwen om de komende weken vooral verder te gaan met bellen.

Het tweede deel van de dag vooral tips gekregen om mijn cv en nog belangrijker, mijn sollicitatiebrief te verbeteren. Veel bruikbare informatie en ook leuk en goed gebracht door de trainster van USG/Restart.

Al met al een lange dag, maar ook een tevreden gevoel.
Op naar dinsdag!

De Zoektocht, dag 7

Even geen inspiratie?

Dag 7 van mijn blog en ik zit al 10 minuten naar het scherm te staren, wat zal ik nu eens schrijven.

Waarom ben ik deze blog ook alweer begonnen? Uhm........

Delen van mijn ervaringen in mijn zoektocht naar een nieuwe werkomgeving / baan?
Ja, dat was het  :-)

Heb ik vandaag dan niet gezocht?

Zeker wel, ik heb naar vacatures gezocht op de woorden "project", "team" en "scrum".

Scrum? Maar Koen doet toch niet aan rugby?

Scrum is een mooi modern woord voor een team dat intensief samenwerkt aan een of meer producten en meestal dagelijks bij elkaar de voortgang van het werk bespreekt. Dit wordt meestal staand gedaan (daar komt dus het woord scrum vandaan), bij een bord waarop briefjes met klussen hangen. Diegene die met een klus bezig is, vertelt hoe het daarmee gaat en als de klus is afgerond wordt het briefje verplaatst naar een kolom "gereed".
Dit is echt heel in het kort hoe het gaat, ik kan er uren over vertellen, maar daar is mijn blog niet voor.
Misschien dat onderstaand plaatje daarbij helpt.

De Zoektocht, dag 6

Vanmorgen met een bak koffie voor mijn neus weer verder gegaan met mijn zoektocht.
Via indeed.nl op zoek naar vacatures, om erachter te komen waar er behoefte is aan een coach / trainer en ik niet alléén wil zoeken in het domein waar ik gewerkt heb, de verzekeringswereld.

Al zoekend op het woord "coach" vind je veel vacatures in diverse branches en ook de verschillen in functie-inhoud helpen mij om mijn zoektocht specifieker te maken, een beetje focus kan geen kwaad in het oerwoud van vacatures.

En je komt hele leuke functies tegen, wat dacht je van "ongelimiteerd vakantiedagen" of "slechtzienden helpen bij het maken van een radioprogramma".
Over veel functies twijfel ik of ik wel geschikt ben, maar toch zet ik ze in mijn lijstje, zodat ik langzaam maar zeker die juiste horizon in mijn hoofd krijg. En natuurlijk ga ik er een aantal bellen om te onderzoeken wat er nu werkelijk gevraagd wordt. Vacatureomschrijvingen bestaan meestal uit niet meer dan een aantal steekwoorden, hoewel ik er ook een aantal van 4 (!) A4tjes ben tegengekomen.
Het zoeken en bellen is ook een onderdeel van de training waar ik maandag mee ga starten bij Restart, vier weken lang elke maandag "solliciteren kun je leren".

En jawel, ik ben zojuist gebeld door RTL-Z en geïnterviewd over het waarom van mijn blog en mijn openlijk communiceren over het feit dat ik geen baan meer heb. Was een leuk interview en ik ben erg benieuwd wat ervan terugkomt in het artikel wat erover geschreven gaat worden. Jullie horen vast meer!

En nu weer verder met de zoektocht!

De Zoektocht, dag 5

Blij verrast, dat zijn de woorden voor deze dag.

Bijzonder, hoeveel reacties ik op de diverse sociale kanalen krijg. Van een eenvoudig maar zeker welkome "ik leef met je mee", uitnodigingen om te sparren, tips, trucs en complimenten over mijn openheid dat ik mijn gedachten en belevenissen aan jullie toevertrouw.

En met name dat laatste heeft gezorgd voor extra bijzondere gebeurtenissen op LinkedIn.
Mensen buiten mijn vaste netwerk van volgers, zijn mijn berichten ook gaan delen en nu ben ik benaderd door RTL Z of zij contact met mij mogen opnemen. Heel bijzonder en natuurlijk ook heel erg leuk.

Tijdens mijn fitness uurtje kon ik die laatste gebeurtenis maar niet loslaten en in mijn hoofd probeerde ik de antwoorden te vinden op eventuele vragen, die wellicht gesteld gaan worden over het feit dat ik zo openlijk aan de hele wereld vertel dat ik ben ontslagen.

Uit al die woorden kwam de volgende volzin, "In je eentje ben je maar alléén en het is zonde om niet jouw persoonlijke ervaringen te delen met anderen, daar je daar zoveel voor terug krijgt aan ervaringen, kennis en warmte.".
En daar ik van nature nieuwsgierig, leergierig en een sociaal mens ben, moet dit wel mijn reden zijn.

En ik kijk nu alweer reikhalzend uit naar jullie reacties, dank jullie wel!

De Zoektocht, dag 4

Daar ik mijn blog meestal midden op de dag schrijf, hebben jullie mijn belevenissen van gistermiddag gemist. Bij deze;


De middag stond in het teken van het maken van een plan, met een doel wat op niet al te lange termijn haalbaar is.


Mijn doel: Ik weet waar er behoefte is aan welke soort coach / trainer.


Mijn plan:

• Veel koffiedrinken met mensen uit mijn netwerk
• Mijn blog vooral blijven bijhouden
• Een enquête uitzetten in mijn netwerk, om te achterhalen in welke branche er behoefte is
• Afspraken maken om "een dagje mee te lopen"
• Onderzoek naar welke vacatures mij een glimlach op mijn gezicht toveren
• Opschrijven wanneer ik bepaal (en hoe) ik moet stoppen met een zoektocht

Heel plat geslagen dus een soort marktverkenning.


Zoals jullie kunnen lezen, zal ik vooral jullie benaderen met aan aantal vragen en ik waardeer het nu al dat jullie de moeite nemen om dit te lezen, dus mijn dank zal helemaal groot zijn als jullie mijn vragen ook beantwoorden.  :-)


Feedback op mijn blog is natuurlijk ook van harte welkom!

De Zoektocht, dag 3

Mijn reïintegratietraject is gestart, de helft van de training Regie op eigen loopbaan zit er alweer op.
Samen met collega's, onder begeleiding van een trainer van USG Restart, gesproken over de gevolgen van het ontslag, hoe gaat iedereen daarmee om en hoever zijn wij met verwerkingsproces.
Vanmiddag gaan wij plannen maken hoe wij op zoek gaan naar werk.

En wederom ervaar ik dat ik graag voor de groep zou staan om hun te helpen bij die reis. Ik heb nu coach/trainer echt op nr. 1 gezet.
Ik ga zeker met mijn coach bespreken of er mogelijkheden zijn om eens mee te lopen.

De week is dus goed begonnen!

De Zoektocht, dag 2

Was ik toch bijna vergeten dat vrijdag voor veel mensen ook een werkdag is. Maar een oplettende lezer gaf aan te wachten op dag 2, Rieneke dank 😉

Vandaag niet zo heel veel gezocht, ben vooral op druk bezig geweest met het lezen van alle reacties op fb en LI. En heel bijzonder hoeveel mensen gereageerd hebben, ik heb ook al een aantal koffiedrink afspraken. Ik krijg het nog druk!

Inmiddels ook al wat vacatures gevonden, die mij wel intrigeren. Met name gezocht op het trefwoord coach, grappige resultaten ook, bijvoorbeeld organiseren van Tupperware avonden.......

En begonnen om een spannende cv te maken, maar dat schiet nog niet zo op. Maar ik heb geen haast.

En nu, weekend!

De Zoektocht, dag 1

Het begin is al meteen bijzonder, ik had vandaag een afspraak voor een intakegesprek met een reïntegratieburo. Word ik zojuist gebeld door de begeleider dat zij helaas door een ziek kind de afspraak niet door kan laten gaan.

Maar daar ik haar toch aan de lijn had, toch maar even gebruik gemaakt van het moment en haar aangegeven dat ik nog niet precies weet wat ik de komende jaren ga doen en dat zelfstandig ondernemer ook op mijn lijstje staat om te onderzoeken.

Daarop gaf ze aan dat zij daarvoor een aparte begeleiding hebben en dat het goed is om dat zo snel mogelijk te bespreken. Afspraak staat nu op maandag, na mijn eerste ROEL training.

ROEL?
Yep, ook buiten de verzekeringswereld regeren de afkortingen, het staat voor "Regie over eigen mobiliteit"

En nu heb ik dus opeens een afspraak minder vandaag en kan ik verder zelf op zoek op het wereldwijdeweb.

De Zoektocht, dag 0

Na 31 jaar onafgebroken werken is het er toch van gekomen, ik heb geen werk meer, mijn functie is opgeheven en ik mag op zoek naar iets anders.

Gelukkig hebben de vakbonden ervoor gezorgd dat er een goed sociaal plan is en krijg ik voldoende tijd om op zoek te gaan naar iets......................, maar ja, wat is dat iets?

Door middel van deze blog neem ik de lezer mee in mijn zoektocht, zie het als een soort dagboek.