De Zoektocht, dag 62

Service

Ik draag al meer dan een jaar een Fitbit.
Voor diegene die niet weten wat dit is, dit is een activiteitstracker die ik dag en nacht om mijn pols draag en bijhoudt hoeveel stappen ik dagelijks zet, hoeveel ik aan sport doe, hoe mijn hartslag is en hoe goed ik slaap. Als je nu helemaal geïnteresseerd bent geworden, het woordje "Fitbit" in de eerste regel is een link naar de website.

Na een paar maanden deed de bluetooth synchronisatie met mijn smartphone het niet meer en nam ik contact op met het bedrijf in San Francisco. Binnen één week kreeg ik een nieuwe opgestuurd, fantastische service dus.

Een paar weken geleden liet het rubberen bandje los van de meeteenheid en dacht ik, dit is toch niet gewoon voor een apparaat wat toch meer dan 100 euro kost en dat binnen één jaar.
Dus ik weer contact opnemen met de helpdesk en jawel, binnen één week had ik weer een nieuwe!

Op zo'n moment ga je toch een beetje twijfelen, zit dit in hun kostprijs doorberekend of declareren zij dat weer bij de fabrikant van het apparaat? Of willen ze geen imago-schade of.......

Ik ben in ieder geval blij dat ik de komende tijd gewoon weer bij kan houden of ik niet teveel zit en genoeg aan sport doe. Fitbit, bedankt voor de supersonische service!

De Zoektocht, dag 61

Een cadeautje voor mijzelf

Regelmatig denk ik even na voordat ik aan mijn blog begin of het onderwerp wel blog-fähig is.

Zo ook nu en ik neem jullie even mee in mijn overwegingen, een echt "lief dagboek" item dus.

Vanmorgen had ik een goed gesprek met een manager en een teamleider om te onderzoeken of ik de teamleider via coaching kan helpen met het versterken van zijn leidinggevende kwaliteiten.
Het was een heel goed gesprek en wij kwamen samen tot de conclusie dat wij een traject in gaan.

Op de terugweg naar de trein moest ik twintig minuten wachten en liep ik wat doelloos door de hal van het Centraal station Utrecht, totdat mijn oog viel op een AKO winkel.
Ik dacht laat ik eens kijken welke boeken op dit moment actueel zijn.

Na wat zoeken vond ik een boek waarvan ik dacht, hey, daar kan ik iets mee, het heeft met coachen te maken en het onderwerp "Loslaten" komt ook vaak terug in coachingsgesprekken.

Ik pakte het boek en liep naar een kassa en dacht, weet je wat, ik laat het inpakken als cadeautje en geef dat dan aan mijzelf omdat het zo'n fijne ochtend was. En zo gezegd, zo gedaan.
Mijn dag is er nog mooier op geworden!

Ik heb dus even getwijfeld of ik dit met de wereld wilde delen, het is wellicht iets teveel "self-kicker" niveau. Maar daar is het ook een dagboek item voor  ;-)

De Zoektocht, dag 60

6 maal 10 is

Onlangs hoorde ik in een nieuwsprogramma dat de huidige kinderen op de lagere-, oeps leeftijd, basisschool niet meer leren door klassikaal veel te herhalen. En dat dit ervoor zorgt dat basis rekenen en taal op een lager niveau staat dan twee generaties terug.

Ik kreeg gelijk een flashback van de lagere school, samen de tafels opzeggen, "eenmaal een is een, tweemaal een is twee, .. " en zover ik mij kan herinneren gingen wij dan door tot twaalf.

Het werd ook een soort gezang, de hele klas inclusief juf, kwamen in een mooie flow, ook de tonen staan nog gegrift in mijn geheugen.

En nu ben ik dus bij "zes maal tien is zestig" en in mijn hoofd zing ik mee en voel ik mij weer even acht jaar oud.

Wat een blog allemaal kan veroorzaken.