Ik ben net terug van een lange lunch met Rob van Wissen.
Koffiegesprekken zijn goed, maar een lunchgesprek is nog veel aangenamer ;-)
Rob had op LinkedIn mijn blog ontdekt en stuurde mij een week geleden een berichtje of hij onder het genot van een lunch zijn verhaal mocht vertellen, hoe hij 10 jaar geleden begonnen was met coachen en zijn bedrijf Capdenac.
Op zo'n uitnodiging kun je onmogelijk nee zeggen en ik ben ook erg blij dat ik dat niet gedaan heb. Natuurlijk had ik mijn vragen, waarom doet hij dit, what's in it for him. Met een lange lijst vragen ging ik goed voorbereid naar het gesprek.
We hadden afgesproken in het Van der Valk hotel in Breukelen, je weet wel, dat hotel langs de A2 wat lijkt op een Chinese pagode.
Ik was als gewoonlijk iets eerder en om stipt 12 uur zag ik Rob aan komen lopen.
"Hey, jij hebt een bril"en ik zei daarop meteen "hey, jij hebt geen bril", we gaven een hand en volgens mij was op dat moment de welbekende klik al aanwezig.
We zochten een aangenaam tafeltje in het restaurant, waar het veel rustiger is dan in de brasserie en bestelde wat te drinken en vroegen om de kaart. Na een korte kennismaking zei Rob, "zal ik mijn verhaal vertellen?", "Ja graag", ze ik en Rob begon zijn levensverhaal te vertellen.
En hoe verder hij in zijn verhaal kwam hoe meer ik meegenomen werd daarin, wat kan die man vertellen, dacht ik. Ik had allerlei vragen voorbereid, maar het merendeel hoefde ik niet te stellen, daar Rob de antwoorden al in zijn verhaal had zitten. Alsof hij al mijn vragen (en dat zijn er best veel) wist.
Ik ga het verhaal hier niet vertellen, als je nieuwsgierig bent, nodig hem dan uit en laat je door hem inspireren, want dat is uiteindelijk mijn afdronk van de lunch. Ik zit vol inspiratie en weet het nu echt zeker, coachen is mijn toekomst en ik ga mij niet meer laten afleiden door andere mooie banen die mij aangeboden worden.
Zoals Rob zei "denk niet teveel meer na, ga het doen!"
Dank je Rob voor dit inzicht, jij bent een mooi mens!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten